Nightmare before Christmas (1830s ball dress)

Kiedy zdecydowałam się że jednak chcę jechać na listopadowy bal, wiedziałam już że chcę mieć czerwoną sukienkę. I taką też miałam. Chociaż wówczas jeszcze nie wiedziałam że będzie to sukienka z piekła rodem.

When I decided that after all i want to go to the ball I instantly knew I wanted to have a red dress. But I had no idea that making one will be as problematic as it was.

Oh look, that's me. Looking kind of pretty I dare say.

Przez fakt, że szycie tej sukienki było istnym koszmarem, nawet nie wiem co o nie napisać. To co tu widzicie to piąta albo szósta wersja stanika (ta na której zrezygnowałam z marzeń o naprawdę ładnej sukience). Uszyta została z poliestrowego sznatungu (nigdy więcej, praca z tą tkaniną to horror), kołnierze wykończone bawełnianą koronką. Stanik ma bawełnianą podszewkę.

Because the sewing process was a true nightmare I don't even know what to write about it. Bodice I ended up with is a fifth or sixth version of it (the one after I kind of gave up the dreams of having a pretty dress). The fabric was a real hell to work with (polyester shantung... NEVER again). The bodice is lined with cotton and I used cotton lace on the lapels.

Don't look at a side seam. You remember when I said that fabric was a horror to work with? Well there is one of the reasons why. 

Rzut oka na tył - sukienka jest zapinana zna haftki ukryte pod plisą. Kokarda z tyłu to zawiązana w talii szarfa.

Let's take a look at the back - the dress closes with hidden hooks and eyes. The bow you can see is a sash worn around the waist.

Rękawy, czyli jedyna rzecz z której byłam zadowolona. Co jak co, ale zmieszczenie 1,80m (tyle miał górny brzeg rękawa) w obwodzie ramienia wymagało pewnego kombinowania.

The only part I actually enjoyed working on were the sleeves. Well, fitting the 1,80m of fabric into the arm hole was a challenge. And I like a good challenge.

Trying to work out the sleeves was the best part of the process. I hate puff sleeves anyway, but that was fun.

Nie macie pojęcia jak szczęśliwa jestem że ten cały interes z latami trzydziestymi jest już za mną. Kiedy zaczynałam szyć nie lubiłam ich, a skończyłam bezgranicznie nienawidząc. Chyba lepiej dla mojego samopoczucia będzie jeżeli zostanę przy bardziej "moich" dekadach, prawda?

 God, you have no idea how glad I am to be finally done with 1830s. I started sewing disliking them but ended up hating them endlessly. Let's stick to more "mine" decades, shall we?

With Loana in the background